Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015 | By: offisiall

Η Αφροδίτη, οι ερωτικές μας σχέσεις και η σημασία των όψεων της με τους άλλους πλανήτες σε έναν αστρολογικό χάρτη!



 Η Αφροδίτη, οι σχέσεις και οι όψεις της με τους άλλους πλανήτες
Η Αφροδίτη είτε σαν θεά της αρχαιότητας είτε σαν πλανήτης στην Αστρολογία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, τις ίδιες επιδιώξεις, τις ίδιες ανάγκες:  Ομορφιά, πολυτέλεια,  αγάπη, καλοπέραση διασκέδαση.. Όλοι οι ερωτευμένοι ορκίζονταν στο όνομα της και ζητούσαν την προστασία της ώστε η αγάπη τους να κρατήσει για πάντα!
Τώρα πια ξέρουμε ότι η διάρκεια της σχέσης εξαρτάται και από άλλους αστρολογικούς παράγοντες, δηλαδή με τις θέσεις των πλανητών αλλά και τις όψεις που σχηματίζουν μεταξύ τους σε έναν αστρολογικό χάρτη!
Οι όψεις που σχηματίζει η Αφροδίτη με τους άλλους πλανήτες σε ένα γενέθλιο ωροσκόπιο, μιλούν για τον τρόπο με τον οποίο το συγκεκριμένο άτομο ζει την αγάπη, για το τι επιθυμεί να του δώσει ο έρωτας και για το πώς μια σχέση μπορεί να το βοηθήσει να εξελιχθεί.
Οι συνδυασμοί αυτοί της θεάς του έρωτα, ευνοϊκοί ή όχι, επηρεάζουν την ερωτική μας ταυτότητα και μας κάνουν να πλάθουμε τον δικό μας συναισθηματικό παράδεισο ή κόλαση, χαράζουν τη διαδρομή που κάνουμε κάθε φορά που ερωτευόμαστε και φανερώνουν το κατά πόσον εκείνο που θα μείνει μετά από τη φωτιά του πάθους θα είναι… στάχτες ή διαμάντια.
Ανάλογα με το αν οι όψεις αυτές είναι ευνοϊκές ή όχι, δέχεται κανείς τη θετική ή «ζόρικη» επιρροή του συνδυασμού. Επίσης, οι ίδιες όψεις παίζουν έναν αντίστοιχο ρόλο και στη συναστρία ενός ζευγαριού.
Μπορείς να δεις στον αστρολογικό χάρτη τον δικό σου ή και του προσώπου που σε ενδιαφέρει αν η Αφροδίτη κάνει… στενή παρέα με κάποιον άλλο πλανήτη και πώς αυτό καθρεφτίζεται στα ερωτικά σου βιώματα. Και να θυμάσαι: με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από εμάς τους ίδιους εξαρτάται το πώς θα πορευτούμε και τι θα αποκομίσουμε από τους πλανητικούς συνδυασμούς, που υπάρχουν στο γενέθλιο ωροσκόπιό μας.
Η Αφροδίτη και οι όψεις της με τους άλλους πλανήτες στον αστρολογικό μας χάρτη!
Αφροδίτη με Σελήνη
Όταν η Αφροδίτη συνδυάζεται με τη Σελήνη, η αγάπη γίνεται αθώα, γλυκιά, τρυφερή, σχεδόν παιδική. Εκείνο που θέλει κανείς από τον σύντροφό του είναι να του προσφέρει ζεστασιά, ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά και μαζί την ηδονιστική απόλαυση μιας όμορφης ζωής. Προβάλλει στο πρόσωπο που ερωτεύεται μια μητρική μορφή που θα του χαρίσει χάδια, θα το θρέψει και θα του προσφέρει ένα ατελείωτο νιρβάνα μέσα σε έναν κόσμο θαλπωρής, όπου δεν χωρούν οι συγκρούσεις και οι διαιρέσεις.
Εδώ το ζητούμενο δεν είναι η δράση ούτε οι καινούργιες εμπειρίες, αλλά μια παθητική, δεκτική αγάπη και η αίσθηση της ενότητας με τον άλλο, ακριβώς όπως αισθάνεται ένα βρέφος στην αγκαλιά της μητέρας του. Μέσα από τον έρωτα, το άτομο επιζητεί να ξαναβρεί τον χαμένο παράδεισο, αλλά αυτός να του προσφερθεί «στο πιάτο», όπως η μάνα ταΐζει τα μικρά της, χωρίς να χρειαστεί καμιά δική του προσπάθεια.
Ο χωρισμός είναι κάτι ανυπόφορο, ακόμα και σαν ιδέα, και τα πάντα γίνονται μαζί με τον σύντροφο σε ένα κλειστό για τους τρίτους, αποστειρωμένο και κατ’ επέκταση άγονο περιβάλλον. Δύσκολα μπορεί κανείς να αναπτυχθεί και να ωριμάσει μέσα από μια τέτοια σχέση. Και οποιαδήποτε επιθυμία για ανεξαρτησία καταπνίγεται από τον φόβο της απώλειας, μέχρι που τελικά να μην αντέξει την ένταση και να σπάσει τα δεσμά, συχνά με αποτέλεσμα τη ρήξη της σχέσης.
Αφροδίτη με Ήλιο
Ο Ήλιος ανεβάζει την Αφροδίτη στο κέντρο του ουρανού και μαζί θέλουν να λάμπουν, να γίνονται το κέντρο του κόσμου, για να απολαμβάνουν εκείνη τις ηδονές και εκείνος τον θαυμασμό των πάντων.
Είναι μια αγάπη έντονα ναρκισσιστική. Στον μύθο ο Νάρκισσος δεν έβλεπε τη νύμφη που τον αγαπούσε αλλά μόνο την αντανάκλασή του στο νερό και έτσι χάθηκε, ερωτευμένος με το Εγώ του και με την άρνηση να ανοιχτεί στην προσέγγιση και τη γνωριμία του άλλου. Έμεινε εγκλωβισμένος στον εαυτό του. Έτσι και το άτομο που έχει αυτό τον συνδυασμό μπορεί να αγνοεί τις επιθυμίες των άλλων, θέλοντας να τραβά τα πάντα επάνω του, όπως ο ήλιος γίνεται το κέντρο γύρω από το οποίο περιστρέφονται όλα τα άλλα σώματα και τα εξαφανίζει μέσα στο εκθαμβωτικό φως του.
Όμως το να ανοίγεσαι στον άλλο σημαίνει να ανοίγεσαι στη ζωή και στις δυνατότητές της. Αντίθετα ο έρωτας αυτός δεν μπορεί να χαρεί όσα προέρχονται από την επαφή με τον άλλο και την τριβή της καθημερινότητας. Μένει στον αρχικό ενθουσιασμό, στο πρώτο στάδιο, όπου δεν έχεις ακόμα γνωρίσει βαθιά τον άλλο και ακόμα δεν τον έχεις αγαπήσει γι΄ αυτό που είναι αληθινά. Έτσι το αρχικό πάθος ξεφουσκώνει χωρίς να εξελιχθεί ή να μετουσιωθεί. Είναι η αγάπη του Καζανόβα, που ερωτεύεται τρελά κάθε καινούργιο κορμί χωρίς να προχωρήσει στο να γνωρίσει την ψυχή.
Αφροδίτη με Ερμή
Όταν η Αφροδίτη ζευγαρώνει με τον Ερμή, γεννιέται ένας έρωτας που ζει μέσα σε μια μόνιμη εφηβεία. Ακριβώς σαν τις σχέσεις που κάνουν οι έφηβοι, έχει πολύ παιχνίδι, κέφι, τρέλα και του λείπει η δέσμευση, η σταθερότητα και η διάρκεια. Το άτομο απολαμβάνει την επιβεβαίωση της γοητείας του μέσα από τη σχέση και δεν νοιάζεται και πολύ να κινηθεί προς τον άλλο. Η επιθυμία του να τον γνωρίσει έχει για κίνητρο μάλλον την περιέργεια παρά το αληθινό ενδιαφέρον. Ο διάλογος έχει για εκείνον σημαντική αξία, γιατί μέσα από αυτόν γνωρίζει βασικά τον εαυτό του. Η σεξουαλικότητα βιώνεται περισσότερο με περιέργεια και διάθεση για πειραματισμό και λιγότερο με πάθος.
Είναι ένας έρωτας στραμμένος προς τον έξω κόσμο, τον οποίο μπορεί κανείς να απολαύσει καλύτερα αν είναι με παρέα. Και σε αυτό το «παρεϊστικο» στιλ, ο ερωτισμός παίρνει μια μάλλον εγκεφαλική υπόσταση. Έτσι, ενώ αυτή η σχέση εξωτερικά δείχνει δραστήρια και δυναμική, το άτομο έχει διαρκώς την ανάγκη να τροφοδοτείται από εξωτερικά ερεθίσματα για να μη βαρεθεί.
Η απόσταση δεν είναι πρόβλημα για εκείνον. Ο έρωτας μπορεί κάλλιστα να είναι μια γνωριμία διακοπών, μια σχέση με πρόσωπο που ζει αλλού, ακόμα και ένα ειδύλλιο μέσω Ίντερνετ. Στη χειρότερη μορφή του, το άτομο αποφεύγει να φτάσει μέχρι το βάθος και να συμμετάσχει συναισθηματικά. Έτσι μπορεί να φτάσει στη σκληρότητα και την αναισθησία.
Αφροδίτη με Άρη
Η αγάπη της Αφροδίτης με Άρη είναι ορμητική, ενστικτώδης, χωρίς περίσκεψη και κινητοποιείται περισσότερο από την ανάγκη της κατάκτησης, παρά από την επιθυμία για τη γνωριμία του άλλου. Καμιά φορά εκφράζεται με τρόπο ωμό, κυνικό ή άγαρμπο. Έχει ορμή και ταχύτητα αλλά όχι διάρκεια. Είναι σαν μια εύφλεκτη ουσία που βγάζει μεγάλη φλόγα και μετά καίγεται γρήγορα.
Ο έρωτας αυτός, για να τροφοδοτείται, χρειάζεται διαρκώς εκπλήξεις και ανατροπές. Η ρουτίνα, η μετριότητα, η προβλεψιμότητα τον σκοτώνουν. Μισεί τη μετριοπάθεια και η έκφραση του παρορμητισμού του δεν γνωρίζει εμπόδια.
Το άτομο με τον συνδυασμό Αφροδίτης και Άρη στον γενέθλιο χάρτη αυτοεπιβαιώνεται μέσα από την ερωτική πολιορκία και την κατάκτηση. Είναι κτητικό και έχει συχνές εκρήξεις ζηλοτυπίας, που δεν διαρκούν πολύ. Μοιάζει να βρίσκεται ένα διαρκή πόλεμο για να διατηρήσει την ατομικότητά του απέναντι στον άλλο. Χρειάζεται διαρκώς επιβεβαιώσεις και διασφαλίσεις, και διακατέχεται από εύθικτο εγωισμό και ανασφάλεια, που εκφράζεται με θυμό, πανικό, αμφισβήτηση της ίδιας της σχέσης. Ζει μέσα σε μια διαδοχή από συγκρούσεις και συμφιλιώσεις, τσακωμούς και παθιασμένο σεξ. Από τη μία έχει ανάγκη τη σχέση, από την άλλη μπορεί να την γκρεμίσει ανά πάσα στιγμή. Ο φόβος της απώλειας του άλλου ανταγωνίζεται τον φόβο για την απώλεια της προσωπικής του ελευθερίας. Έτσι μπλέκεται σε μια διελκυστίνδα προσέγγισης και απομάκρυνσης, μέσα στην οποία πρέπει κάποτε να βρεθεί η ισορροπία.
Αφροδίτη με Δία
Ο έρωτας της Αφροδίτης με Δία έχει την ιδιότητα να μεταμορφώνει, όπως ο βασιλιάς των θεών άλλαζε μορφές για να κατακτήσει τις ερωμένες του. Είναι εκείνος που οδηγεί το άτομο να ξεπερνά διαρκώς τον εαυτό του και να γίνεται καλύτερο. Μετά από αυτόν, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο. Όποιος τον βιώνει, συνειδητοποιεί εκείνο που θα μπορούσε να γίνει και να ζήσει, φτάνει να πιστέψει πως όλα είναι δυνατά.
Σε μια τέτοια σχέση δεν ταιριάζει η πραγματικότητα και η καθημερινότητα. Είναι η σχέση των άπειρων δυνατοτήτων. Γι’ αυτό και θέλει ζωτικό χώρο και δεν αντέχει τους περιορισμούς. Πρέπει να προσφέρει διαρκώς μεγαλύτερες υποσχέσεις και νέες προοπτικές. Θέλει σπουδαίες χειρονομίες, γενναιοδωρία, άπλα. Η σεξουαλικότητα της Αφροδίτης εδώ φτάνει στο ζενίθ, μετατρέπεται σε αχόρταγο πάθος. Ποθεί διαρκώς εκείνο που δεν έχει κατακτήσει ακόμα ή που φαίνεται απρόσιτο.
Αυτός ο έρωτας μπορεί να παρομοιαστεί με τη φωτιά. Σαν εκείνη, απλώνεται παντού μέχρι που να μην έχει τίποτα άλλο να κάψει. Και τότε σβήνει, όπως και το συναίσθημα, όταν δεν υπάρχει άλλος χώρος να απλωθεί. Έτσι, η μακροβιότητα αυτών των σχέσεων είναι κάπως αμφίβολη.
Ένα αρνητικό στοιχείο αυτού του συνδυασμού είναι η κτητικότητα. Το άτομο θέλει να «καταβροχθίσει» τον άλλον, να του πάρει τα πάντα. Είναι σαν τον Γαργαντούα, που βασανίζεται από μια ασίγαστη πείνα που δεν σταματά, ακόμα κι αν έχει φάει μέχρι σκασμού.
Αφροδίτη με Κρόνο
Οι λέξεις που περιγράφουν τον έρωτα της Αφροδίτης σε όψη με Κρόνο είναι σοβαρότητα, υπευθυνότητα, κανόνες, σταθερότητα. Είναι μια σχέση που δημιουργεί ασφάλεια σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Έχει πάντα την έγκριση και την αποδοχή του στενού και του ευρύτερου περιβάλλοντος και δεν υπάρχει περίπτωση να πάει κόντρα στο ρεύμα της συμβατικότητας. Οι έρωτες που χαρακτηρίζονται αταίριαστοι με τα εκάστοτε κοινωνικά στάνταρντ εδώ δεν έχουν πολλά περιθώρια επιβίωσης.
Αντίθετα επικρατεί το καθήκον. Η προσωπική ικανοποίηση περνά σε δεύτερο πλάνο, καθώς μπορεί η σχέση αυτή να απαιτήσει θυσίες στο συναισθηματικό πεδίο προς χάρη της δέσμευσης που έχει αναληφθεί. Δεν υπάρχει ρομαντισμός και συναρπαστικό πάθος, δεν υπάρχει όραμα και ψευδαίσθηση, όλα αυτά που συχνά συμβαδίζουν με τον έρωτα. Σε αντιστάθμισμα του χαμένου πάθους, προσφέρει ένα δεσμό με στερεές βάσεις και με διάρκεια.
Το άτομο που έχει όψη Αφροδίτης με Κρόνο στο γενέθλιο ωροσκόπιό του φοβάται να παρασυρθεί από το συναίσθημα. Αυτοπεριορίζεται, αρνείται να επεκταθεί, μήπως χάσει την αυτάρκειά του, την αυτονομία του, την ανεξαρτησία του. Συναισθηματικά και υλικά δεν θέλει ούτε να εξαρτάται ούτε να δημιουργεί εξαρτήσεις. Αυτό συνεπάγεται την πλήρη συναίσθηση των ορίων των δικών του και του άλλου, και την ρεαλιστική επίγνωση μέσα από αυτό. Δεν έχει την αυταπάτη ότι η αγάπη θα του λύσει όλα του τα προβλήματα ή θα διαρκέσει για πάντα. Έτσι, δεν περιμένει σωτήρες, ούτε παριστάνει τον σωτήρα κανενός.
Αφροδίτη με Ουρανό
Για την Αφροδίτη σε όψη με Ουρανό, η αγάπη είναι περισσότερο μια ιδέα ή μάλλον ένα ιδανικό απελευθέρωσης, χωρίς αποκλειστικότητες. Είναι ένα κοινό ταξίδι σε ένα κόσμο άπειρων πιθανοτήτων, όπου οι δυο σύντροφοι μπορεί να γνωρίσουν συναρπαστικά καινούργια πράγματα και να βιώσουν πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Μπορεί να μην έχει το έντονο πάθος άλλων ερώτων, αλλά θεωρητικά θα μπορούσε να αποτελέσει τον τέλειο συνδυασμό οικειότητας και ελευθερίας. Δίνει τη δυνατότητα στους δυο συντρόφους να εξελίσσονται παράλληλα, χωρίς ο ένας να καταπιέζει ή να επηρεάζει τον άλλο. Αντίθετα, τον αντιμετωπίζει με σεβασμό προς τις ιδιαιτερότητές του, γιατί εδώ η διαφορετικότητα δεν εκλαμβάνεται σαν απειλή ούτε σαν απιστία. Έτσι, και οι δυο τους σε μια ιδανική περίπτωση μπορούν να βιώνουν με την ίδια άνεση όσα τους ενώνουν και όσα τους χωρίζουν.
Σε μια τέτοια σχέση εκείνο που δεν αντέχεται είναι η μονοτονία, χρειάζονται διαρκώς καινούργια ερεθίσματα του νου, μοίρασμα των πνευματικών ενδιαφερόντων, διάλογος και ανταλλαγή απόψεων. Είναι μια αγάπη που τρέφεται από τη διαφορετικότητα, από το άνοιγμα στις εμπειρίες που προσφέρει η ζωή.
Κανόνες δεν υπάρχουν, ιδίως όσοι καθορίζονται από το περιβάλλον, ούτε προαπαιτούμενα. Όλα είναι επιλογή και έκπληξη. Τίποτα δεν θεωρείται υποχρεωτικό, δεδομένο, δεσμευτικό στη σχέση. Κανένα συμβόλαιο δεν έχει κλειστεί. Σήμερα είμαστε, αύριο βλέπουμε, όλα είναι θέμα επιλογής. Αυτός ο έρωτας δεν πνίγει και δεν πνίγεται, αλλά χρειάζεται συνέχεια φρέσκο αέρα να αναπνέει.
Αφροδίτη με Ποσειδώνα
Εδώ ο Ποσειδώνας βάζει το ονειρικό χάσιμο, τον ρομαντισμό , την ανάγκη να αποβάλει κανείς την ταυτότητά του και να γίνει ένα με τα πάντα, και η Αφροδίτη το βύθισμα στην απόλαυση. Αυτό το κράμα μετατρέπει τον έρωτα σε μια επιστροφή στον παράδεισο, όπου το άτομο αφήνεται στα χέρια του άλλου χωρίς κανένα φόβο και του παραδίνει ακόμα και τον έλεγχο της ζωής του. Το πάθος δεν είναι γήινο, σαρκικό αλλά μια πνευματική μέθεξη. Μέσα από τον έρωτα το άτομο προσπαθεί να κάνει την υπέρβαση, να διαλύσει τα σύνορα του Εγώ και να ενοποιηθεί με κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό του, επιστρέφοντας στην αρχέγονη κατάσταση της ψυχής.
Όμως η σχέση αυτή δεν πατάει στη γη, δεν έχει βάση στην καθημερινότητα, στις σταθερές που ενώνουν δυο ανθρώπους. Το άτομο ολοκληρώνεται όχι μέσα από το ζευγάρι όπως είναι στην πραγματικότητα, αλλά μέσα από αυτό που έχει στο μυαλό του πως είναι η σχέση, χωρίς να βλέπει πέρα από τα πέπλα με τα οποία είναι τυλιγμένα τα πάντα, παρουσιάζοντάς τα ονειρικά και ειδυλλιακά.
Μια παγίδα αυτής της σχέσης είναι το να προσπαθεί κανείς να διαπλάσει τον άλλο ή να αφεθεί εντελώς στα χέρια του, να εξαρτηθεί ακόμα και στα πρακτικά ζητήματα. Να πάρει το ρόλο του θύματος. Και να καταλήξει να χρησιμοποιεί το συναίσθημα σαν ναρκωτικό, όχι για να υπερβεί την πραγματικότητα αλλά για να ξεφύγει από αυτήν.
Αφροδίτη με Πλούτωνα
Όταν η Αφροδίτη συναντά τον Πλούτωνα, με τον έρωτα αποκαλύπτονται στο άτομο οι σκοτεινές πλευρές του εαυτού του, μέσα από έντονες δραματικές στιγμές όπου ξεσκεπάζονται χαρακτηριστικά των ανθρώπων χωρίς καν οι ίδιοι να το συνειδητοποιούν: μίσος, οργή, κτητικότητα, ο πρωτόγονος εγωισμός που λειτουργεί σαν βασικό ένστικτο.
Ο Πλούτωνας υποκλέπτει τα πιο φοβερά μυστικά των ανθρώπων. Αμβλύνει την ηθική της Αφροδίτης, ενσπείρει μέσα της την αμφιβολία και την κάνει να βγάζει μια φύση σαγήνης και χειραγώγησης. Η σχέση αυτή παίζει παιχνίδια υποδούλωσης ή κυριαρχίας, χωρίς ηθικολογίες, απογυμνωμένα από τα κοινωνικά πρέπει. Χαρίζει τη γνώση του πάθους που φτάνει μέχρι τον πόνο. Η σχέση ξετυλίγεται μέσα στο μυστήριο και στη γοητεία που την κάνει επικίνδυνη, γιατί τη σπρώχνει να ανακαλύψει τι κρύβεται από πίσω.
Είναι μια αγάπη που συνδέεται με τον θάνατο, από την άποψη ότι ωθεί σε τόσο έντονα συναισθήματα που θα μπορούσε κανείς πραγματικά να σκέφτεται τις πιο ακραίες αντιδράσεις, του είδους «εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή». Εμπεριέχει ταυτόχρονα και τον θάνατο των παλιών νοοτροπιών και αντιδράσεων. Ο έρωτας σπάει τα όρια που έχει βάλει το Εγώ για τον εαυτό του, παρακάμπτει την παγιωμένη σκέψη και ηθική και το οδηγεί σε ένα άγνωστο έδαφος. Είναι ένα είδος κάθαρσης που βοηθά να ανακαλύψει κανείς τις δυνατότητες και την πραγματική του δύναμη, και μέσα από αυτές να γίνει κύριος της ζωής του.

Δείτε επίσης τον χάρτη της σχέσης σας στην συναστρία και μάθετε τους συνδυασμούς των πλανητών των δυο ατόμων και πως σας επηρεάζουν.
go top
Add this! Twitter Facebook Google Plus LinkedIn RSS Feed Email